1 yıl olmuş... Çok olmuş... Umarım bir daha açmam bu kadar arayı...
Çok önemli şeyler oldu geçtiğimiz bir yılda, daha da önemlileri olacak gibi gözüküyor şimdiden. Ben ise oldukça yorgunum aslında.. Çevremdekiler çok anlamasalar da sindirilmesi çok kolay olmayan şeyleri yaşadım ve halen de yaşıyorum. Kendime çok az denecek kadar vakit harcıyor, odamda haftada bir gün zor kalabiliyorum artık. Ama çok da şikayetçi değilim bu durumdan. Çünkü hayatımı adadığım insan beni oldukça güçlü kılıyor.. Dolayısıyla da "keşke"lerim olmuyor pek fazla.. Tek sorun çok hızlı olması herşeyin, çok çok hızlı hem de... Yetişmek imkansızlaşıyor genelde, kaçırmam dediğim şeyleri kaçırabiliyorum...
Mutluyum herşeye rağmen, şükürler olsun ki güzel gidiyor. Şimdilik bu bikaç satır yetsin sizlere devamı önümüzdeki aylarda daha sakin bir kafayla gelir umarım.
Yalan dört nala gider. Hakikat ise adım adım yürür, fakat yine de vaktinde yetişir demişler;
"mieux vaut tard que jamais" değil miydi zaten mottomuz? :)
