Başladığım yerde değilim; bu kesin peki ya öyleyse nerdeyim? Yarın bigün sıfıra sıfır elde var sıfır demek, anlamsızlıklarda anlam bulmaya çalışmak, susmak, düşünmek, düşünmek...
Ne çok düşünür, ne çok hayallere dalardım... Şimdilerde çok zor, hem de çok... Eski alışkanlıkları tamamiyle yitirmemek, son kaleyi düşürmemeye çalışmak, ya da akışına bırakmak... Seçimlerimizle yaşıyoruz klişesi... Şubata da başladık hadi hayırlısı.. Hiç olmadığı kadar şaşkın, hiç olmadığı kadar kavram kargaşasına düşmüş bi kedi... Nereye gidiyorum?
Düşünüp de düşündüklerini söyleyememek, dilinin ta ucuna kadar gelip gülümsemek ve anlamasını beklemek... Zor işlermiş... Sürdürmesi başlatmaktan çok daha zor, bile bile lades demesi ise şu üç günlük dünyada acaba doğru olan mı diye düşünmekten çok daha fecisi...
Güzel şeyler.. Evet yiğidi öldürdük ama hakkını yemeyelim yine de... Bakalım hangi denize yolculuk prenses ile?..
